Iedereen weet wel dat “hun hebben” fout is. Toch kun je opzettelijk voor het effect een stijl- of grammaticafout gebruiken. De lezer wordt er wakker van. Om jezelf als bekwaam schrijver vrij te pleiten laat je een personage in spreektaal die uitglijder begaan. Leuke fouten zijn malapropismes:

– Dit medicijn verwijdert de bloedvaten.

– Daar kraait geen hond naar.

In een van mijn boeken laat ik iemand zeggen: “Je krijgt van mij een souvenirslepeltje met de toren van Esch-sur-Sûre… met je genitaliën erin gegraveerd. Levensgroot. Op dat lepeltje: je genitaliën.”