Veel jongelui overkomt het. Dat ze in een opleiding kennis opdoen, vaardigheden leren en situaties ervaren die eisen dat ze zich anders opstellen in het leven. Lees die zin nog maar eens. Een school kan een jong mens dwingen blijvend te veranderen. Een ander mens te worden. Je wordt niet uitsluitend volwassen, je vervreemdt van je roots.

Iemand die dat herkent?

Interne weerstand tegen die persoonsverandering uit zich in een onbewust expres falen, onbewust niet écht je best doen, tot openlijk spijbelen toe. Je wilt niet veranderen: een innerlijke strijd. Je wilt niet vervreemden van je achtergrond (vrienden, familie, woonbuurt…).

In een flits van bewustwording realiseerde ik me bij de eerste analyse van InterRail 1974 dat het werkelijke thema moest zijn: mijn worsteling met het loskoppelen en wegdrijven van mijn achtergrond…

Het heeft me ertoe gedreven mijn jeugd tot mijn examen middelbare school in twee boeken vast te leggen (Ho, Adrie …Ho februari 2021 en Ja, waarom niet?April 2021): de beschrijving van mijn achtergrond. En daarna de periode tot mijn 30^e jaar (Rustig aan, we hebben geen haast april 2022).