Aardbeien

Bij de groenteafdeling van de Nettorama stond een man, nog ouder dan ik, zonder zijn vrouw. Hij twijfelde of hij die doos aardbeien zou meenemen of niet. Ik hield stil waar ik liep. Op anderhalve meter van hem.

Dat doe ik wel vaker. Pas zei een man “zit” tegen zijn hond. Toen ben ik op een meter tegenover hem blijven wachten om te kijken wat die hond ging doen. “Zit”, herhaalde die man. De hond ging mij aankijken. Het ongemak werd sterker. “Zit.” Toen ging de hond gelukkig zitten. Tja.

De Nettorama-man had een aardbeiendoosje gepakt, las de aanbieding en zette het weer terug. Hij bleef treuzelen.

“Dat is geen 400 gram,” zei ik. (Lees de pagina)