Bij de inhoud gaat het om het antwoord op de vraag: wat ga ik schrijven? Me dunkt dat als je als schrijver jezelf steeds deze vraag moet stellen, het dan niets wordt. Schrijvers worden getergd door een koortsachtige drang, een niet te stuiten drift en hartstochtelijke bezieling om te schrijven. Dan gaat het om de vragen: waarom en waarvoor? Gerard Reve schrijft:

In de zekerheid des Doods, maar in de onzekerheid van de ure van dien, heb ik besloten dat ik niet langer mag wachten, maar dat ik vandaag nog, op ditzelfde ogenblik, te kwart over één in de namiddag, bij een zoemende wind en een telkens tot ‘het weer van alle mensen’ openscheurende hemel, door het neerschrijven van deze en geen andere zin, het boek moet beginnen, opdat, wanneer de Dood mij zal hebben ingehaald, er misschien van alles wat ik eens zou moeten bekennen, althans iets, zij het een allergeringst, onduidelijk en ternauwernood begrijpelijk deel, op schrift gesteld zal zijn. (Ik ben de enige die weet, dat ik, van wat ik eigenlijk had moeten opschrijven, nog nooit één woord aan het papier heb toevertrouwd.)

Schrijvers schrijven ergens over terwijl ze eigenlijk iets anders willen vertellen. Het is mystiek. Deze site kan je helpen met technische foefjes, maar de bevlogenheid moet van jezelf komen.