Complotdenkers zien verbanden en verhoudingen waar ze volgens hen met kwade wil en kunstmatig zijn gelegd.

Ik zie dat anders. Het is menselijk om bij alles wat hem aan het denken zet te zoeken naar een rustgevende (logische) verklaring. Als wij naar een wolk kijken zien we een hond, vogel of berenkop. Als we naar een abstract schilderij kijken, zien we een ‘bedoeld’ figuratieve voorstelling. Dat is leuk, dat geeft voldoening.

Als je een droom probeert na te vertellen, fabuleer je de blanco’s ook vol. Allerlei losse details vallen samen tot een mooi, gaaf, kloppend verhaal.

Een heel normaal verschijnsel dus. Alleen, de huidige complotdenkers gaan elkaar kritiekloos nabauwen…die hebben zelf geen fantasie.

Complotdenker 2

Vaak, als ik naar het journaal zit te kijken, denk ik. “Tsjonge, jonge, wat een ellende toch allemaal in de wereld.” En terwijl ik Rob Trips stem naar de achtergrond verdring, realiseer ik me dat in mijn échte leven eigenlijk maar weinig van dat alles gebeurt. Geen moorden, geen genderproblematiek, geen homo’s, geen overstromingen, geen weekend-miljonairs, geen bosbranden, eigenlijk is de oorlog best ver weg… Ik lees ook geen boeken over moorden. Op televisie vermijd ik spelletjesprogramma’s waarin je stinkendrijk kunt worden. Er is niemand die zijn lippen volspuit met siliconen of zelfs zijn neus laat chirurgeren. Ik ken geen influencer of zo.

Misschien denkt u nu: wat een saai leven heeft die man. Maar dát is het echte leven! Saai. Het verschil is misschien dat mijn saaie leven voor mij mijn échte leven is. En dat er naar mijn maatstaf genoeg te beleven is. Vanavond eet ik een bal gehakt hahahaha met spruitjes…

Of eigenlijk: gewone dingen en saaie mensen bestaan niet…