Veel schrijvers weten wat voor soort boek ze gaan schrijven. Ze houden rekening met de verschillende genres, hebben zelf grote leeservaring en ‘kopiëren’… of ‘laten zich beïnvloeden’. Detectives zijn zeer populair. Er zijn schrijvers met ‘literaire’ ambities, die opschrijven wat hen bezig houdt: het boek dat alle andere overbodig maakt… Lezers zoeken over het algemeen op genre.

De volgende genres worden oa onderscheiden: biografie & waargebeurd, detective, doktersverhaal, erotiek, familie- en streekroman, griezelverhaal, historische roman, humor, oorlog/verzet, psychologisch verhaal, sciencefiction, sociaal/politiek verhaal, spanning en avontuur, western, zeeverhaal. Voor kinderen komen daar nog bij: dierenverhaal, fantasieverhaal, godsdienstig verhaal, jongens-/meisjesboek, reisverhaal, prentenboek, stripverhaal en sprookje. Vraag me niet waarom?

Om te kunnen beslissen of een boek iets voor je is, zoek je feitelijk een korte beschrijving waarin de kenmerken van het genre ingevuld worden. Boeken krijgen voor publicatie plusminus vijf zoektermen mee. Als schrijver ervan zul je die ook moeten bepalen. Die trefwoorden verwerk je dan weer in de flaptekst achter op het boek.

Mijn boeken zijn qua genre niet eenduidig te bepalen: biografie & waar gebeurd, familieroman, historische roman, jongensboek… De zoektermen zijn: Rotterdam(-IJsselmonde), kindertijd/opgroeien, humor, 1959-1974, pedagogiek/didaktiek, familie/vriendschap. Ik schrijf boeken die ik zelf het liefst lees. Ze zijn dan ook het meest geschikt voor 60-plussers die zijn opgegroeid in de grote stad (Rotterdam) en die geïnteresseerd zijn in een typisch jongensperspectief. Hahaha, daarvan worden er niet zoveel meer geschreven.