Aan het begin was alles rustig en overzichtelijk. Toen werd er verhuisd of er kwam een bijzonder gezin in de straat wonen, je ging naar een andere school, er gebeurde een ramp, je werd verliefd, kreeg een andere baan, er ging een geliefd iemand dood … kortom. De plot begint bij een breekpunt in de geschiedenis: wat volgt zijn gebeurtenissen waarbij elke gebeurtenis een andere veroorzaakt of ertoe leidt. De plot is een beetje verborgen enerzijds om de lezer actief te houden anderzijds doordat dingen nu eenmaal niet zo overzichtelijk zijn. Soms speelt de schrijver concreet in op de spanning bij de lezer: “Waar gaat dit heen?” De schrijver geeft (met plotpoints) aan waar het verhaal belangrijke wendingen neemt. Het advies in films is om twee plotpoints te gebruiken. 

InterRail 1974 heeft drie plotpoints: 1 De dialoog tussen Aad en Hans op de terugweg van de Spaanse discotheek, 2 De fatale nacht in Meiringen, 3 Het vertrek van Kees in Malmö.

Het woord plot wordt ook wel gebruikt voor een korte beschrijving van het verhaal waarbij de structuur expliciet wordt gemaakt. Voor een meer uitvoerige uiteenzetting worden de woorden inhoud, samenvatting, verhaal of synopsis gebruikt.