Vooral in spreektaal gebruiken we veel overbodige woorden. Daar is dat niet erg. In schrijftaal moet je je er ten minste van bewust zijn. Er zijn vele woorden die je zomaar kunt schrappen zonder dat de betekenis van de zin verandert… die nodeloos ruimte innemen en daardoor irriteren.

De woorden “ook” en “maar” geven een logisch verband aan dat zonder hen vaak duidelijk genoeg is. Dat geldt voor alle signaalwoorden: tenzij ze hard nodig zijn, gebruik ze zo min mogelijk. Hulpwerkwoorden maken je taal wollig en omslachtig. Schrap ze en maak een andere formulering van de zin.

De PSV-supporters zullen hun frustraties om de nederlaag moeilijk hebben kunnen uiten, want meteen na afloop moesten ze braaf in kolonne naar het centraal station afmarcheren.

De PSV-supporters konden hun frustraties om de nederlaag moeilijk uiten. Meteen na afloop marcheerden ze braaf in kolonne naar het centraal station.